Huisarts en praktijkhouder Antonie van Schothorst van praktijk Het Dok in Urk schetst een verhaal dat zich op veel meer plaatsen in Nederland afspeelt: “We merkten dat de zorgvraag steeg en dat het moeilijk was om huisartsen bereid te vinden tot vestiging om aan die vraag te kunnen voldoen. Een paar jaar geleden zeiden we als huisartsen op Urk daarom dat we ons werk op een andere manier moesten gaan organiseren. Je hoeft niet per se praktijkhouder te zijn, je kunt ook meer ondersteuning regelen door poh’ers, verpleegkundig specialisten en physician assistants. En: we kunnen de zelfredzaamheid van patiënten versterken door meer zorg op afstand te bieden met goede ondersteuning.”
En toen kwam corona. “Dan heb je ineens zelfs je kwetsbare ouderen en mensen met diabetes niet meer in beeld”, vervolgt Van Schothorst. “We hadden bijvoorbeeld een dochter die voor haar moeder een bloeddrukmeter kwam lenen. En toen ze die terugbracht was de poh’er er niet om de waarde af te lezen. In de tweede lijn zijn er veel ontwikkelingen om zorg op afstand te regelen, maar voor de grote groep bij de huisarts hebben we niets. Terwijl ouderen prima in staat zijn tot telebankieren en veelal ook een smartphone hebben.”
