Iedere vier jaar worden de richtlijnen reanimatie op details aangepast. Wat is de rode draad in de nieuwste richtlijnen, die onlangs werden gepubliceerd door de NRR? |
Zoektermen
Zoektermen
Iedere vier jaar worden de richtlijnen reanimatie op details aangepast. Wat is de rode draad in de nieuwste richtlijnen, die onlangs werden gepubliceerd door de NRR? |
In het ziekenhuis wordt al gewerkt met EWS-scores, waarmee je op basis van de vitale functies van een patiënt mogelijk een circulatiestilstand kunt zien aankomen.
Ruben Verlangen
Bestuurslid Wetenschappelijke Raad voor Reanimatie Nederland (NRR)
Voorkomen staat voorop
Een van de rode draden in de nieuwe richtlijnen is het belang van vroege herkenning. “Voorkomen is beter dan reanimeren, dat komt duidelijk naar voren”, zegt Verlangen. “In het ziekenhuis wordt al gewerkt met EWS-scores, waarmee je op basis van de vitale functies van een patiënt mogelijk een circulatiestilstand kunt zien aankomen. Buiten het ziekenhuis zou ook meer aandacht kunnen zijn voor waarschuwingssignalen, zoals syncopes tijdens inspanning. Herkenning van dit soort voortekenen en nadere screening op mogelijke risico’s kunnen een reanimatie in de toekomst voorkomen.”
Leren van de defibrillator
Een ander punt van aandacht is de rol van de defibrillator. In de nieuwe richtlijnen ligt de focus met name op het leren van de informatie die het apparaat biedt na een reanimatie. Verlangen: “Zeker bij zo’n kritisch moment als een reanimatie is het goed om achteraf te reflecteren op wat goed ging en wat beter kon. Daar kan de informatie die een defibrillator vastlegt tijdens een reanimatie goed bij helpen. Tijdens de reanimatie kan deze informatie overigens ook heel nuttig zijn, om te bepalen wat er al gedaan is voordat een professionele hulpverlener ter plaatse is.”
Foto: Ruben Verlangen
Samenwerking én implementatie
Veel van de veranderingen in de nieuwe richtlijnen hebben te maken met de technische aspecten van reanimatie. Maar niet-technische aspecten zijn naar de mening van Verlangen net zo belangrijk. “De overlevingskans wordt bepaald door hoe de reanimatie technisch wordt uitgevoerd maar ook door de samenwerking in de keten: hoe is de communicatie bij overdracht, bijvoorbeeld? Dat kan van ziekenhuis tot ziekenhuis net iets anders verlopen. Standaardiseren bespaart kostbare tijd en kan van grote waarde zijn. Daarom hebben we een richtlijn opgesteld om uniformiteit te brengen in de overdracht van ambulance naar ziekenhuis. Ook is er een richtlijn voor de overdracht van burgerhulpverlener naar ambulance.”
Maar met nieuwe richtlijnen alleen zijn we er niet, zegt Verlangen: “Tegelijkertijd is het cruciaal dat nieuwe richtlijnen en aanpassingen op bestaande procedures door de keten heen gedeeld én geïmplementeerd worden. Reanimeren doe je immers niet op papier maar in de praktijk.”
Impact advies niet-beademen
Met het uitbreken van de coronapandemie is het advies voor reanimaties buiten het ziekenhuis tijdelijk aangepast: burgerhulpverleners worden aangespoord om geen beademing toe te passen. Dat lijkt vooralsnog geen impact te hebben op de survival rate. Toch vindt Verlangen het een goede zaak als het advies snel kan worden aangepast. “Ik begrijp heel goed dat het een lastige afweging is en dat we burgerhulpverleners moeten beschermen maar beademen is een wezenlijk onderdeel van de reanimatie. Niet beademen brengt een grote risico op neurologische schade met zich mee, terwijl het risico op besmetting door beademing klein is en steeds kleiner wordt naarmate de vaccinatiegraad toeneemt. Daarom zou ik zou er toch voor willen pleiten om niet onnodig bang te zijn.”
BLS:
ALS:
Defibrillator:
Alle veranderingen zijn terug te lezen op www.reanimatieraad.nl
