Hoe onvoorspelbaar de coronacrisis verliep, was nergens zo zichtbaar als binnen ziekenhuizen. Vrijwel niemand had verwacht dat er in Nederland een tekort zou ontstaan aan mondkapjes of beademingsapparatuur. Wat een paar maanden geleden ook nog ondenkbaar zou zijn, was dat ziekenhuizen noodlokalen met CT-scanners zouden gaan inrichten vlakbij de spoedeisende hulp, voor de screening van COVID-19-patiënten. Ewout Buhler begeleidde de installatie van deze apparaten bij verschillende ziekenhuizen. Als projectmanager is hij verantwoordelijk voor de installatie van medische apparaten bij ziekenhuizen. “Het gaat om al die systemen waarbij meer komt kijken bij de ingebruikname dan even een stekker in een stopcontact steken, zoals MRI-scanners, ultrasound-apparaten en CT-systemen. De levering van zo’n apparaat is vaak een heel intensief traject voor een ziekenhuis, omdat de hele kamer moet worden verbouwd.”
Patiënten komen natuurlijk eerst binnen bij de spoedeisende hulp. Dus juist daar heb je een CT-scanner nodig. En niet midden in het ziekenhuis.
Ewout Buhler
Projectmanager Health Systems
Aan CT-scanners ontstond aan het begin van de coronacrisis plotseling een grote behoefte. “De meeste ziekenhuizen hebben wel CT-apparatuur, maar die staat vaak midden in het ziekenhuis”, aldus Ewout. “Maar patiënten komen natuurlijk eerst binnen bij de spoedeisende hulp. Dus juist daar heb je een CT-scanner nodig. En niet midden in het ziekenhuis, omdat je anders de COVID-19-verdachte patiënten door het ziekenhuis moet sturen, met al het besmettingsgevaar van dien.”
Het mooie is dat je in zo’n situatie alle neuzen dezelfde kant ziet opgaan. Iedereen weet: het doel is om dat systeem zo snel mogelijk up and running te hebben.
Ewout Buhler
Projectmanager Health Systems
Het duurt normaal gesproken een maand of zes voordat dit soort kamers met apparatuur volledig zijn ingericht – van koopovereenkomst tot oplevering. Nu was het vaak binnen een week geregeld: “De urgentie was natuurlijk enorm hoog, we zaten middenin de crisis. Het neerzetten van zo’n unit kan in principe binnen een dag. Dan nog de bouwkundige aanpassingen, zoals loodafscherming aan de binnenkant, en een veilige werkplek creëren voor de laboranten. Een dag of drie vier later zetten we vaak een CT erin. Het mooie is dat je in zo’n situatie alle neuzen dezelfde kant ziet opgaan. Iedereen weet: het doel is om dat systeem zo snel mogelijk up and running te hebben.”
Het gezamenlijke doel zorgde volgens Ewout voor een bijzondere dynamiek in de ziekenhuiswereld. “Er was een hele duidelijke en gezamenlijke sense of urgency. Het is hartverwarmend dat alle collega’s blij zijn dat ze iets kunnen toevoegen aan het helpen bestrijden van de crisis. En het mooie is dat het ook gelijk waarde toevoegt. Je ziet meteen het resultaat van je werk.”
Het is hartverwarmend dat alle collega’s blij zijn dat ze iets kunnen toevoegen aan het helpen bestrijden van de crisis. Je ziet meteen het resultaat van je werk.
Ewout Buhler
Projectmanager Health Systems
Ewout verwacht dat sommige veranderingen wel eens definitief kunnen zijn. “Je ziet dat er nu veel meer gebruik wordt gemaakt van technologische mogelijkheden die er eigenlijk allang waren. Denk bijvoorbeeld aan het monitoren van patiënten op afstand, zodat je niet zo vaak de IC op hoeft. Ook werden veel coronapatiënten overgebracht naar andere ziekenhuizen, en je zag dat er ineens veel meer bereidheid was patiëntgegevens digitaal uit te wisselen. Dat kon natuurlijk allang; maar het kwam allemaal ineens in een stroomversnelling. Ik verwacht eigenlijk niet dat we nu ineens weer teruggaan naar de oude manier van werken.”
Nog nooit stond de zorg zo in de belangstelling als nu. Heel Nederland leeft mee met de artsen en verpleegkundigen die alles op alles zetten om ons door de coronacrisis heen te helpen. Ze worden daarbij – van dichtbij of van een afstand – bijgestaan door professionals in het veld die ervoor zorgen dat ze hun werk goed kunnen doen. Ewout Buhler is één van hen. Lees ook de verhalen van onze andere collega’s: