WGP Congres 2025: “Iedereen kan het verschil maken”

Op 8 oktober vond WGP Congres plaats in het Conference Center op de HTC. WGP-directeur en dagvoorzitter Frank Visser leidde een middag vol inspirerende sprekers die de menselijke veerkracht en waardigheid benadrukken. Het Werkgelegenheidsprogramma (WGP) van Philips helpt mensen met een afstand tot een arbeidsmarkt al decennialang aan nieuwe kansen in het werkveld, maar vandaag laten behalve WGP-deelnemers mensen van alle overtuigingen en achtergronden zich beroeren door impactvolle verhalen. Door inspiratie – en soms ook confrontatie. Frank Visser: “Iedereen kan het verschil maken, daar is geen projectplan of vooronderzoek voor nodig, alleen de intrinsieke wil om iets voor iemand anders te kunnen betekenen! Tegenslag, teleurstelling, pijn, de weg naar succes is niet lineair maar is zeer grillig!”

Een kans

Met het Werkgelegenheidsprogramma onderstreept Philips zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid in de Brainportregio, als onderdeel van de bredere ambitie om duurzame werkgelegenheid en inclusieve groei te bevorderen. Mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, op welke manier dan ook, krijgen een jaar lang de kans om binnen Philips betaalde werkervaring op te doen. Ruim 70% van de deelnemers stroomt na dit jaar succesvol door naar een reguliere baan. Innocent Manirakiza, die door middel van een video zijn verhaal deelt op het congres, staat symbool voor het succes van het WGP-programma: hij kwam als vluchteling vanuit Burundi in Nederland en werkte zich na deelname aan het WGP-programma op tot Quality Optimization Lead bij Philips, een functie die hij inmiddels al jaren met trots vervult.

Veerkracht en inclusie

De deelnemers aan het WGP-programma hebben uiteenlopende achtergronden; datzelfde geldt voor de uitgenodigde sprekers in het Conference Center. Een deel van het publiek laat de eerste traan vallen wanneer Joseph Oubelkas zijn ontroerende verhaal deelt: hij zat 4,5 jaar onterecht vast in Marokkaanse gevangenissen. De soms mensonterende situatie van Joseph maakt indruk, maar hij is er juist om aan het publiek duidelijk te maken dat de menselijke veerkracht hem in staat heeft gesteld zijn uitdagingen te overwinnen – en er zelfs door te groeien. Sven Romkes en Mark de Groot spreken vervolgens over inclusiviteit op de werkvloer. Humoristisch, maar soms ook provocerend: de toeschouwers worden uitgedaagd om te reflecteren op hun eigen inclusieve vermogen. Spreken ze daar vooral over, of handelen ze daar ook naar?

Spraakmakend

Na de pauze spreken Rodney Goozen en Thijs van den Nieuwenhof over de succesvolle samenwerking tussen Philips en het UWV, een voorbeeld van hoe Philips partnerschappen inzet om structurele kansen op werk te creëren. Via die weg zijn verschillende werknemers aan de slag gegaan bij Philips. Voor Rodney geeft dat ook veel persoonlijke voldoening: als ervaringsdeskundige kent hij de uitdagingen van werklozen en doet het hem goed om mensen uit een slechte periode te zien klimmen, op weg naar een succesvolle carrière. 

Dan is het aan de ‘rebel’ Jos Verhoeven, directeur van de Start Foundation, die niet nalaat een kritische noot bij de tot nu toe optimistische sfeer te plaatsen: de Brainportregio, waar zoveel geld beschikbaar is, kan nog veel méér doen om mensen aan het werk te helpen. Ieder bedrijf zou volgens hem net als Philips een Werkgelegenheidsplan moeten hebben, met één concreet doel: een werkloosheidsvrije Brainportregio in 2030. Volgens Verhoeven laten de partners op dit moment nog te veel steken vallen. Hij past daarop het Brainportmotto uitdagend aan: ‘Brainport, niks voor mekaar’. 

Viering van het anders-zijn

De laatste externe spreker is Saskia Schepers, die vertelt over neurodiversiteit. De inhoud van haar verhaal sluit naadloos aan bij de rest van de middag: ze drukt het publiek, werknemers en werkgevers, op het hart dat neurodivergente werknemers, juist vanwege hun andere perspectief een waardevolle bijdrage kunnen zijn voor ieder team. Omdát ze anders zijn dus, niet ondanks dat. Schepers wil af van het medische model dat neurodivergenten stigmatiseert en betoogt dat persoonlijke aandacht voor de individuele werknemer tot positieve uitkomsten leidt. Niet alleen voor de persoon, maar voor de resultaten van heel het team en bedrijf. Schepers deelt ook de ‘spiky profiles’ van neurodivergenten via slides, afbeeldingen die voor veel toeschouwers confronterend en/of zelfs emotionerend zijn. Dat komt niet alleen door de herkenning, maar juist ook door het feit dat vele aanwezigen ervaren hebben dat hun anders-zijn op de werkvloer níet erkend wordt. 

Voordat de muzikale afsluiting begint doet Frank Visser nog een passende oproep: “Zorg dat ook in jouw telefoonlijst meer mensen komen te zitten die niet tot jouw bubbel behoren! Alleen dan kunnen we zorgen dat diversiteit en inclusie ook echt bij elkaar komen!”

Sneldichter Dominique Engers vat de dag onder muzikale begeleiding treffend samen. Ook haar is niet ontgaan dat het voor velen een mooie maar ook emotionele middag was. Mensen hielden het niet droog. Op meerdere manieren: er moesten wel erg vaak mensen tussendoor naar het toilet. Een kleine knipoog kan op het WGP-congres niet ontbreken, maar uiteindelijk verlaat het grootste deel van het publiek het Conference Center geïnspireerd en met de overtuiging dat de één de ander zoveel te bieden heeft, juist omdat we allemaal anders zijn.