Verpleegkundigen vormen het hart van onze gezondheidszorg en hebben onze hulp nodig. Dit is wat we moeten doen.

Er zijn niet genoeg verpleegkundigen

Nu er wereldwijd meer dan 3,8 miljoen besmetting met het nieuwe coronavirus (COVID-19) zijn, heeft de explosieve toename van de vraag naar zorg een internationaal probleem aan het licht gebracht: er zijn niet genoeg verpleegkundigen. Nu de meldkamers overstromen en het systeem onder druk staat van de pandemie, moeten ziekenhuisbestuurders creatieve manieren vinden om voldoende personeel te vinden. Sommige ziekenhuizen nemen gepensioneerde zorgverleners weer in dienst, en andere trekken verpleegkundigen aan vanuit niet-klinische functies zoals een kwaliteitsafdeling. Het Verenigd Koninkrijk lanceerde zelfs noodwetgeving om het verplegend personeel uit te breiden met geschikte en ervaren mensen. Door de behoefte aan meer personeel is het tekort aan persoonlijke beschermingsmiddelen nog belangrijker. Terwijl beschermende middelen onder normale omstandigheden een gegeven zouden zijn, wordt verpleegkundigen nu gevraagd om de beperkte voorraden die ze hebben te rantsoeneren en te hergebruiken.

Wat kunnen we doen?

Ik denk dat het van cruciaal belang is dat we de verpleegkundigen voorzien van de middelen om goed zicht te hebben op het welzijn en de gezondheid van hun patiënten, of het nu vanuit het huis van de patiënt is, of in het ziekenhuis. Verpleegkundigen kunnen patiënten die niet ziek genoeg zijn voor het ziekenhuis op afstand volgen en verzorgen dankzij thuisapparatuur. Onderzoek laat zien dat veel verpleegkundigen hier klaar voor zijn. Uit het FHI-rapport van Philips (Future Health Index) blijkt dat bijna vier op de vijf jongere verpleegkundigen geloven dat digitale gezondheidstechnologie een positief effect kan hebben op de gezondheidsresultaten en ervaringen van patiënten.

Binnen het ziekenhuis zijn er drie belangrijke manieren waarop we onze verpleegkundigen kunnen ondersteunen. Ten eerste is trainingsmateriaal van groot belang, omdat veel verpleegkundigen verantwoordelijkheden op zich moeten nemen die ze normaal gesproken niet hebben. Met behulp van videotutorials kunnen ze bijvoorbeeld leren over invasieve beademing of basispatiëntenmonitoring. 

Ten tweede kan het aantal meldingen van het monitoringsysteem dat de aandacht van een verpleegkundige vraagt leiden tot alarmmoeheid; mede door de toename van het aantal patiënten in de spoedeisende hulp zijn er veel meer alarmen. Er zijn oplossingen die alarmsignalen triageren, wat verpleegkundigen helpt om de bron en het risico van elke waarschuwing te begrijpen. Ook kunnen de signalen worden geconfigureerd voor de workflow van de organisatie.

Ten slotte is de veiligheid van onze verpleegkundigen van het grootste belang. Daarom zijn we verplicht om het contact met geïnfecteerde patiënten zoveel mogelijk beperken door oplossingen te bieden om buiten de kamer een patiënt goed te kunnen monitoren. Er zijn verschillende manieren om de blootstelling van het personeel te beperken, zoals het laten lopen van snoeren buiten de patiëntenkamers voor monitoren en infuuspompen, tot het implementeren van oplossingen voor het bekijken van bedden op afstand of het gebruik van afstandsbedieningen. Zelfs in de nasleep van COVID-19 verwacht ik dat de toepassing van contactloze monitoringoplossingen - zoals draagbare biosensoren of op camera's gebaseerde systemen die vitale functies kunnen meten zonder menselijke aanraking - zal blijven groeien.

Population health management

Vorig jaar werd mijn vader met een longontsteking in het ziekenhuis opgenomen en kon ik hem aan zijn bed troosten. Ik kan me niet voorstellen dat ik nu alleen via de telefoon of via een verpleegster met hem zou kunnen communiceren. Voor de families van COVID-19-patiënten is dit helaas wel de realiteit. Verpleegkundigen zien hoe moeilijk dit is. Ze zien hoe pijnlijk en echt de scheiding is, en het breekt ook hun hart. Hoe meer we de zorg in huis kunnen ondersteunen tijdens de eerste stadia van de ziekte, hoe beter. En als een patiënt eenmaal naar het ziekenhuis is verhuisd, vertellen mijn vrienden die verpleegkundige zijn dat het gezinnen enorm helpt om hun zieke familielid te zien en met hen te praten.

Deze verschuiving van zorg naar huis is cruciaal. Deze pandemie doet zich voor terwijl het belang van value based healthcare toeneemt. Organisaties die gebruik maken van platformen voor population health management kunnen de patiënt beter volgen in verschillende fasen van zorg, gaten in de zorg dichten en vroegtijdig ingrijpen bij risicopatiënten. Deze platformen helpen zorgorganisaties bij het identificeren en prioriteren van hun risicopatiëntenpopulaties op basis van specifieke codesets met betrekking tot COVID-19.

Deze vooraf geconfigureerde beoordelingen kunnen hen in staat stellen om patiënten die mogelijk met het virus zijn gediagnosticeerd of die zijn gescreend, te behandelen. Het Groene Hart Ziekenhuis in Nederland gebruikt bijvoorbeeld de COVID-19 monitoringoplossing van Philips om het toenemende aantal patiënten te monitoren, dit helpt om onnodige ziekenhuisbezoeken te voorkomen. Begin mei gaan Rijnstate en Philips in de regio Arnhem samenwerken om corona-patiënten die zorg nodig hebben na ontslag uit het ziekenhuis te volgen. Rijnstate begint met de COVID-19 follow-up van Philips. Daarnaast gaat Rijnstate ook de mogelijkheden verkennen om draagbare sensoren te gebruiken om patiënten binnen en buiten het ziekenhuis te monitoren.

Ik denk dat dit ook een manier is om de burnout onder verpleegkundigen te verminderen. Nog voor de uitbraak van het coronavirus stonden de verpleegkundigen al onder enorme druk. Uit het FHI-rapport bleek dat bijna drie op de vier jongere zorgprofessionals last hebben van werk gerelateerde stress. En van de ondervraagden heeft ongeveer een op de drie overwogen de zorg te verlaten als gevolg van deze stress. We moeten heel goed kijken naar deze jongere generatie verpleegkundigen in de frontlinie van COVID-19 en van hen leren om alles te doen wat we kunnen om hun balans tussen werk en privéleven te helpen verbeteren.