Wie op de snelweg in een ongeluk terecht komt en letsel oploopt, wordt naar de SEH gebracht – dat is helder. Maar hoe zit het met longklachten ten gevolge van een verwaarloosde bronchitis? Of wanneer de koorts bij een klein kind zo heftig is dat ouders besluiten dat er ’s avonds een arts nodig is? De aanleiding voor een bezoek aan de SEH is steeds minder vaak letsel en steeds vaker ziekte of een aandoening, terwijl de capaciteit van de SEH’s gelimiteerd is. Tegelijkertijd steeg het aantal bezoeken aan de SEH in Nederland tussen 2013 en 2015 van 1,8 naar ruim 2 miljoen. Hoe kunnen we de SEH en de rest van de zorgketen zo organiseren dat de SEH alleen voor echt acute hulp wordt ingeschakeld?

Efficiënt gebruik maken van de zorg – acuut of regulier – wordt steeds belangrijker. Ieder land gaat er anders mee om, zo blijkt ook uit het onderzoek ‘Acute unscheduled care in seven developed nations: a cross-country comparison’ dat Philips onlangs samen met het George Washington University School of Medicine & Health Sciences uitvoerde.  Zo kennen sommige landen wel en andere geen koppeling tussen eerste- en tweedelijnszorg. Ook zijn er verschillen in behandelingen, training en kwaliteit. Doel van het onderzoek, dat in Australië, Canada, Duitsland, Nederland, het Verenigd Koninkrijk , de Verenigde Staten en Zwitserland werd uitgevoerd, was te achterhalen welke factoren van invloed zijn op de acute zorgvraag.

De onderzoekers combineerden openbare gegevens met uitvoerige interviews met lokale artsen. Zo kregen zij belangrijke inzichten in de normale gang van zaken met betrekking tot SEH. En dat leidde soms tot verrassende uitkomsten. Zo wordt algemeen gedacht dat goede toegang tot eerstelijnszorg kan leiden tot minder gebruik van SEH-afdelingen. Maar uit het rapport blijkt dat zelfs goed toegankelijke eerstelijnszorg en volledige dekking van zorgkosten geen garantie bieden dat patiënten economisch verstandige besluiten nemen als het gaat om het kiezen van de meest geëigende zorgomgeving. Kort gezegd: andere aspecten dan kosten spelen blijkbaar een rol bij de afweging tussen bezoek aan de huisarts of de SEH.