De hedendaagse geneeskunde is een eerbetoon aan de menselijke nieuwsgierigheid en vindingrijkheid. De ontdekking van ziekteverwekkers en genetica heeft ons inzicht in ziektes ingrijpend veranderd. Beeldvormingsapparatuur zoals röntgensystemen en CT-scanners hebben ons diagnostisch vermogen verbeterd. Verder hebben antibiotica, gentherapie en minimaal invasieve chirurgie een revolutie teweeggebracht in hoe patiënten worden behandeld. In combinatie met een systeem van ziekenhuizen en zorgverzekeraars hebben deze ontwikkelingen miljarden mensen toegang verschaft tot hoogwaardige medische zorg.
Het zorgstelsel in het algemeen en artsen in het bijzonder staan echter onder druk. De noodzaak van medische zorg groeit exponentieel vanwege de vergrijzing en de epidemische toename van kanker, diabetes en hart- en vaatziekten. Zorgkosten rijzen de pan uit, maar patiënten verwachten zorg die meer gepersonaliseerd is in plaats van lange wachttijden. En ziekenhuizen lopen tegen het feit aan dat dure apparatuur tegelijk zowel overboekt als onderbenut is.
Betere zorg tegen lagere kosten
In een poging om de nagenoeg onmenselijke werkdruk van artsen wat te verlichten en ziekenhuizen in staat te stellen betere zorg te bieden tegen lagere kosten, kan de medische sector een voorbeeld nemen aan luchthavens. Daar werkt een breed scala aan professionals op efficiënte wijze samen om grote hoeveelheden mensen, goederen en vliegtuigen te verwerken, waarbij tevens wordt voldaan aan de hoogste normen op het gebied van veiligheid en comfort. Cruciaal daarbij is dat ze gebruik maken van geavanceerde gegevensanalyse op schaalbare technologieplatformen.
Hoe zou dit werken in een ziekenhuisomgeving? Een van de belangrijkste aspecten is diagnostiek. Gedurende een groot deel van zijn 125-jarige bestaan heeft Philips vooropgelopen op dit terrein, van de invoering van een medische röntgenbuis in 1916 tot de introductie van een 3D CT-scanner in 2006. Onze meest recente mijlpaal is een oncologiesysteem dat driedimensionale ‘density maps’ tot stand brengt op basis van MRI-beelden Hierdoor hebben artsen niet langer zowel CT als MR nodig bij de radiotherapeutische behandeling van prostaatkanker, maar volstaat een MR-scan, hetgeen garant staat voor vereenvoudigde werkstromen en hoogwaardigere zorg.