Met de innovatieve Philips Nasal Alar SpO₂-sensor profiteert u van betrouwbare monitoring van de zuurstofverzadiging bij de neusvleugel, omdat daar een consistente bloedtoevoer van de halsslagaders plaatsvindt. Deze meetplaats genereert een sterk, consistent signaal en is minder vatbaar voor vasoconstrictie in vergelijking met de extremiteiten.1 U kunt op betrouwbare metingen rekenen, zelfs in kritieke situaties zoals bij lage perfusie en centralisatie van de bloedsomloop.2
De Philips Nasal Alar SpO₂-sensor is een interessant alternatief voor conventionele pulsoximeters. De sensor is ontworpen voor comfort en duurzaamheid, is niet-kleverig en kan bij dezelfde patiënt tot wel 7 dagen lang gebruikt worden in diverse zorgomgevingen.
De neusvleugel behoudt consequent een goede bloedtoevoer vanuit de interne en externe halsslagaders, wat zorgt voor een sterk en stabiel signaal. In tegenstelling tot de extremiteiten, is dit gebied minder gevoelig voor vasoconstrictie.¹ Hierdoor kunnen nauwkeurige metingen worden verkregen, zelfs in kritieke omstandigheden van lage doorbloeding en bloedcentralisatie, waar perifere sensoren mogelijk falen.²
De Alar-sensor, uitgerust met een stevige clip en vervaardigd uit medisch siliconenmateriaal, is ontworpen voor comfort en eenvoudig te plaatsen en opnieuw te gebruiken. Eén enkele Alar-sensor kan met uw patiënt meegaan van de operatiekamer naar de PACU, ICU en andere zorgafdelingen. De sensor heeft een verwachte levensduur van tot wel 7 dagen.
De Alar-sensor is ontworpen voor comfortabel gebruik door patiënten, waardoor hun handen vrij blijven van sensoren. Dit maakt het eenvoudiger om dagelijkse activiteiten uit te voeren en regelmatig de handen te wassen, wat helpt om het risico op ziekenhuisinfecties te verminderen.³ De sensor vereist geen hoofdband of kleefmiddel, en toonde een lagere frequentie van drukletsels dan voorhoofdsensoren bij gebruik gedurende 5 dagen.²
De Alar-sensor zorgt voor betrouwbare resultaten voor een betrouwbare beoordeling op alle zorgafdelingen van het ziekenhuis. In de operatiekamer is de sensor toe te passen op een toegankelijkere plaats dan de traditionele sensoren op de vinger. Verbeter de tijdsefficiëntie door te voorkomen dat verpleegkundigen meerdere sensoren moeten vervangen om een betrouwbaar signaal te krijgen.
De perfusie van hemodynamisch instabiele patiënten zorgt ervoor dat zorgverleners buitensporig lang op zoek zijn naar een stabiel SpO₂-signaal. Deze zoektocht naar een kwalitatief goed signaal kan betekenen dat er verschillende locaties worden geprobeerd en dat de voorraadruimte verschillende keren moet worden bezocht. Zelfs bij hemodynamisch instabiele patiënten, zoals patiënten die vasopressoren gebruiken of in shocktoestand verkeren, is de kans groot dat de neusvleugel goed doorbloed is.
Bij mobiele patiënten en onder hoge werkdruk van zorgverleners houdt de Alar-sensor de handen van de patiënt vrij van sensoren, waardoor ze gemakkelijker dagelijkse activiteiten kunnen uitvoeren. De sensor is snel en eenvoudig aan te brengen en te verplaatsen. Dit stelt patiënten in staat regelmatig handhygiëne toe te passen zonder belemmerd te worden door typische SpO₂-sensoren, wat hun kans op ziekenhuisinfecties vermindert.³
Hoewel SpO₂-bewaking van belang is in het hele ziekenhuis, is het met name een cruciaal hulpmiddel voor anesthesisten die patiënten beoordelen tijdens een operatie. De sensor meet veranderingen in zuurstofverzadiging. Na een operatie kunnen patiënten worden verplaatst naar de afdeling post-anesthesie, de intensieve zorg of andere afdelingen, zonder dat de sensor vervangen hoeft te worden.
Voor nauwkeurige en snelle beoordelingen van patiënten in verschillende zorggebieden en klinische omstandigheden zijn betrouwbare pulsoximetriemetingen cruciaal. SpO₂-metingen geven waardevolle inzichten in de zuurstofverzadigingsniveaus van de patiënt. Ze helpen bij het vroegtijdig detecteren van hypoxemie of ademhalingsproblemen. Het monitoren van SpO₂-niveaus geeft zorgverleners de mogelijkheid snel in te grijpen en de patiëntenzorg te optimaliseren, waarbij de resultaten voor de patiënt beter worden en het risico op complicaties wordt verkleind.
Hoewel SpO₂-bewaking van belang is in het hele ziekenhuis, is het met name een cruciaal hulpmiddel voor anesthesisten die patiënten beoordelen tijdens een operatie. De neusvleugelsensor is ook makkelijk toegankelijk tijdens operaties waarbij de patiënt op de rug ligt. Na een operatie kunnen patiënten worden verplaatst naar de afdeling post-anesthesie, de intensieve zorg of andere afdelingen, zonder dat de sensor vervangen hoeft te worden.
In deze video van 2 minuten geeft Dr Nikolaus Gravenstein voorbeelden van de soorten patiënten die goede kandidaten zijn voor de Alar-sensor. Hieronder vallen ook patiënten die een hartaanval hebben gehad, die onderkoeld zijn, een slechte doorbloeding hebben of traumapatiënt zijn.
De Alar-sensor meet de zuurstoftoevoer bij de neusvleugel, waar de neus in contact komt met de wang en waar de gezichtsslagaders worden gevoed door de interne en externe halsslagaders. Op deze plek kan de sensor een sterk en consistent signaal afgeven. Deze meetplaats is ideaal omdat vingersensoren onbetrouwbaar kunnen worden wanneer een patiënt in shock is of wanneer vasopressoren de bloedtoevoer naar de ledematen beperken.
Bekijk deze korte video over het plaatsen van de sensoren door dr. Nikolaus Gravenstein.
1. Morey TE, Rice MJ, Vasilopoulos T, Dennis DM, Melker RJ.Feasibility and accuracy of nasal alar pulse oximetry. Br J Anaesth. 2014; 112(6):1109-14. doi: 10.1093/bja/aeu095.
2. Schallom M, Prentice D, Sona C, Arroyo C, Mazuski J. Comparison of nasal and forehead oximetry accuracy and pressure injury in critically ill patients. Heart & Lung 2018, 47:93-99. doi.org/10.1016/j.hrtlng.2017.12.002
3. Haverstick S, Goodrich C, Freeman R, James S, Kullar R, Ahrens M. Patients’ Hand Washing and Reducing Hospital-Acquired Infection. Critical Care Nurse. 2017;37(3):e1-e8.
You are about to visit a Philips global content page
Continue