In de zomer werd Olaf Hoedemaker platgelegd door een hernia. In overleg met zijn zorgverzekeraar koos hij voor een pijnbehandeling bij een gespecialiseerd instituut. Daar werd een speciale naald dichtbij de pijnlijke zenuw geplaatst, die vervolgens geblokkeerd werd door de warmte van een elektrisch stroompje. De behandeling gebeurde onder voortdurende röntgendoorlichting met een c-boog.
Olaf: “Een klassieke hernia, zo luidde het oordeel na een MRI-scan. In Nederland wil dat zeggen dat je eerst zes weken pijnstillers moet slikken. Pas na die zes weken wordt een operatie overwogen; 70% van de hernia’s gaat namelijk binnen enkele maanden over met rust en fysiotherapie. Maar ik kon die rust niet nemen. Bovendien wilde ik blijven autorijden, en met hele zware pijnstillers mag dat niet. In het ziekenhuis waar ik onder behandeling was, vroeg ik om een alternatief. Een pijnbehandeling, pulse radio frequente stroom (PRF), was een optie. De wachttijd daarvoor was echter acht weken. Samen met mijn zorgverzekeraar heb ik naar een andere oplossing gezocht. Zo kwam ik bij een particuliere instelling terecht. En snel ook, meteen de maandag erop. De arts stelde voor om eerst te kijken of de pijn zou verdwijnen met een corticosteroïdenbehandeling. Daarbij spuiten ze met een naald corticosteroïden zo dicht mogelijk bij de zenuw. Ik ging naar een behandelkamer met een c-boog, een apparaat dat live een röntgenopname maakt waarmee de anesthesioloog precies kan zien waar de naald zich bevindt. Als ik niet zo bang was geweest om me te bewegen had ik mee kunnen kijken. Toen ik opstond van het bed had ik geen pijn meer. Dat was heel vreemd, want ik was met pijn het bed op geklommen. Helaas kwam de pijn na anderhalve dag alweer terug. In overleg met de kliniek besloten we om twee weken later een PRF-behandeling te doen. Daarbij brengen ze een holle naald heel dicht op de zenuw waar de hernia tegenaan drukt en die leggen ze lam met radiogolven. Tijdens het voorgesprek werd me duidelijk dat aan deze behandeling iets meer risico’s zaten dan aan de vorige. Er was, zij het theoretisch, een kans op uitval die ook wel eens permanent kon zijn. Natuurlijk begreep ik dat, maar toch moest ik even slikken. De arts moet geen niesbui krijgen als hij met die naald bezig is! Ik ging naar een behandelkamer waar ik, na een plaatselijke verdoving, de naald in mijn rug kreeg. Met behulp van de c-boog en mijn pijnreactie bepaalde de anesthesioloog de juiste positie. Daarna werd er een apparaat dat radiogolven uitzendt aangesloten op de naald. Zeven minuten volgden, waarin ik doodstil moest blijven liggen en waarin de radiogolven werden toegediend. Hele lange minuten waren dat. Ongeveer een week later merkte ik dat ik minder pijn had. Langzaam bouwde ik de medicijnen af. Pijnvrij ben ik nog niet helemaal, maar ik kan er nu prima mee leven. Ik ben ervan overtuigd dat die tweede behandeling daarvoor heeft gezorgd. En ik besef dat zo’n behandeling onmogelijk zou zijn zonder de beeldvormende apparatuur.”
“Met behulp van de c-boog en mijn pijnreactie bepaalde de anesthesioloog de juiste positie.”
Mobiele C-arm systemen
U kunt de arm eenvoudig in de juiste positie zetten, snel instellen en uitzonderlijke afbeeldingen verkrijgen. Onze mobiele C-arm chirurgiesystemen zijn ontworpen om te voldoen aan een grote verscheidenheid aan klinische behoeften wat tot uiting komt in de vederlichte besturing, aangepaste eenknops voorinstellingen en duidelijke dynamische beeldvorming.
