Zoektermen
Zoektermen
Wat zijn die keuzes en hoe zullen ze de komende jaren veranderen?
Dit is wat we wilden onthullen in ons Future Health Index 2021-rapport [1]. We vroegen bijna 3.000 bestuurders in de gezondheidszorg in 14 landen ons te vertellen hoe ze voldoen aan de eisen van vandaag en zich tegelijkertijd voorbereiden op een nieuwe realiteit na de pandemie. Hieronder deel ik graag de belangrijkste lessen en bevindingen.
In een jaar dat werd gekenmerkt door lockdowns en isolatie hebben bestuurders veel geïnvesteerd in virtuele zorg om de capaciteit van artsen en verpleegkundigen uit te breiden. Van het screenen en monitoren van patiënten thuis tot het opschalen van zorg op intensive care units; we hebben vaak gezien dat eHealth in de pandemie op veel grotere schaal werd ingezet.
Nu de druk op sommige zorgstelsels wereldwijd begint af te nemen door de vaccinatieprogramma's, zien we dat hun investering in eHealthoplossingen lijkt te dalen: 64% van de leiders in de gezondheidszorg geeft aan dat hun ziekenhuis of zorginstelling momenteel van alle digitale gezondheidstechnologieën het meest investeert in eHealth, maar slechts 40% zegt over drie jaar het liefst in e-health te willen investeren.
Ik kan hiervoor drie redenen bedenken. De eerste zou eenvoudig kunnen zijn dat de virtuele zorginfrastructuur van veel zorginstellingen - en dus de grootste investering in eHealth - in 2024 is afgerond. Ten tweede zijn leiders in de gezondheidszorg wellicht bang dat de vergoedingen voor eHealth, die tijdens COVID-19 werden verhoogd, op enig moment worden teruggedraaid tot het niveau van voor de pandemie. En ten derde is er de simpele vraag of artsen, verpleegkundigen - maar ook patiënten - virtuele zorg blijven omarmen als de behoefte minder urgent wordt. Meer over dit onderwerp is te vinden in dit interview.
Ik geloof dat veerkrachtige gezondheidszorg voortkomt uit een sterk ecosysteem: flexibele zorgmodellen, gemotiveerde artsen en verpleegkundigen en daadkrachtige leiders."
Jan Kimpen
Chief Medical Officer, Royal Philips
Aan de andere kant weten we dat snellere en nauwkeurigere diagnoses en behandelingen een steeds grotere urgentie gaan krijgen. COVID-19-patiënten en hun families hebben het afgelopen jaar een hoge prijs betaald. Maar met alle uitgestelde en geannuleerde afspraken hebben ook niet-COVID-patiënten het afgelopen jaar een enorme prijs betaald.
En het is nog niet voorbij: onderzoeksbureaus zijn het erover eens dat niet-COVID-gerelateerde sterftecijfers en het aantal langdurige psychische problemen waarschijnlijk zullen toenemen, evenals de kosten voor de gezondheidszorg. In het Verenigd Koninkrijk zijn in de twaalf maanden sinds het begin van de pandemie alleen al aan kanker naar schatting 18.000 mensen meer overlijden als gevolg van uitgestelde behandelingen. Dit is bijna 10% meer dan normaal [2, 3, 4]. Hoewel de snelle groei van eHealth de toegang tot zorg kan verbeteren, kan deze achterstand hiermee niet volledig worden gecompenseerd. Bestuurders in de gezondheidszorg moeten dringend nieuwe manieren vinden om betere en efficiëntere zorg te verlenen.
Dit zou kunnen verklaren waarom in het Future Health Index 2021-rapport 40% van de bestuurders in de gezondheidszorg aangeeft dat hun ziekenhuis of zorginstelling over drie jaar vooral moet investeren in de implementatie van kunstmatige intelligentie om voorbereid te zijn op de toekomst. Ik ben van mening dat technologie zorgprofessionals niet kan - en niet mag - vervangen. Maar het kan artsen de juiste informatie binnen handbereik geven als het er echt toe doet.
Als we oncologische diagnostiek als voorbeeld nemen, kunnen AI-gestuurde oplossingen voor klinische besluitvorming artsen helpen om laesies op een medisch beeld te identificeren en analyseren. Tot voor kort werden dit soort hulpmiddelen eerder aangetroffen in innovatielabs dan in ziekenhuizen. Nu zien we dat een handjevol van hen goedkeuring krijgt van organisaties zoals de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) [5], waardoor ik denk dat ze in de nabije toekomst een belangrijke rol gaan spelen bij de diagnose en behandeling.
In de zes jaar dat het Future Health Index-rapport verschijnt, geeft het rapport van dit jaar het sterkste signaal tot nu toe af dat AI eindelijk van hype naar realiteit gaat.
Groeiende erkenning van het belang van strategische partnerschappen voor digitale transformatie
Maar bestuurders in de gezondheidszorg geven ook aan dat ze het niet alleen kunnen. Bijna de helft (41%) zegt dat hun ziekenhuis of zorginstelling prioriteit moet geven aan strategische partnerschappen en samenwerking om met succes digitale gezondheidstechnologieën te implementeren. Het overwinnen van de eeuwige problemen rondom interoperabiliteit, gegevensbeheer en verantwoordelijkheid lijkt waarschijnlijk de grootste horde te zijn.
En dit was voor mij de grootste verrassing. Dit is de eerste keer dat we bestuurders in de gezondheidszorg naar hun mening over duurzaamheid hebben gevraagd. Ik verwachtte enige interesse, maar ben eerlijk gezegd overdonderd door de reacties die we kregen. Hoewel de korte termijn focus van bestuurders door COVID-19 begrijpelijkerwijs gericht is op de huidige crisis, ligt de topprioriteit van deze bestuurders in de meeste van de 14 onderzochte landen over drie jaar heel duidelijk bij de implementatie van een duurzame werkwijze.
Laten we eens kijken waarom dit zo zou kunnen zijn. In een ander onderzoek hebben we duurzaamheid gedefinieerd als "milieubewust inkopen, recyclen, enzovoort". Mogelijk heeft de enorme berg afval die ontstaat door het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen voor eenmalig gebruik en essentiële medische benodigdheden, bestuurders gestimuleerd om na te denken over mogelijk stappen op dit gebied. Dit zal zeker ook gedeeltelijk voortkomen uit een streven naar kostenbesparingen.
Maar ik zie het ook als een duwtje in de richting van een groter doel, waarbij bestuurders duurzaamheid zoals recycling niet langer los zien van het leveren van duurzame gezondheidszorg. Met andere woorden: duurzamere methoden van zorgverlening en een krachtige stap richting betere resultaten tegen lagere kosten.
Een woord dat ik tegenwoordig veel hoor, is 'veerkracht' - of ‘resilience’ in het Engels. Er is een collectief besef in de medische wereld dat we sterkere zorgstelsels moeten creëren die goed kunnen inspelen op toekomstige pandemieën, maar dat we tegelijkertijd de zorg voor onze groeiende en vergrijzende bevolking moeten blijven verbeteren.
Ik ben verheugd dat bestuurders in de zorg, ondanks de uitdagingen waarmee ze nog steeds worden geconfronteerd, sterk optimistisch zijn en goed voorbereid zijn op de toekomst. De overgrote meerderheid vertelde overtuigd te zijn dat hun zorginstelling ook over drie jaar kwaliteitszorg kan bieden (75%). En 88% heeft er vertrouwen in dat het gezondheidszorgsysteem van hun land daartoe in staat is.
